قطع من خلافقطع من خلاف در اصطلاحات فقه نظامی یعنی بریدن پای راست و دست چپ باغی و محارب و رها کردن او تا بر اثر خونریزی بمیرد. یکی از مجازات‌هایی است که اسلام برای تنبیه محارب با توجه به استحقاقش در نظر گرفته است. ۱ - معنای لغوی«قَطْعُ مِنْ خِلاف» در لغت یعنی بریدن و جداکردن به خلاف، یعنی مخالف یکدیگر جداکردن. [۱]
بستانی، فوادافرام، فرهنگ جدید عربی- فارسی، مترجم محمد بندرریگی، ناشر اسلامی.
۲ - معنای اصطلاحیدر اصطلاح یعنی بریدن پای راست و دست چپ باغی و محارب و رها کردن او تا بر اثر خونریزی بمیرد. ۳ - قطع من خلاف در قرآنقرآن کریم از قول فرعون چنین نقل می‌کند: «لَاقَطِّعَنَّ ایْدِیَکُمْ وَ ارْجُلَکُمْ مِنْ خِلافٍ؛ البته دست و پای همه شما را بر خلاف هم (دست چپ و پای راست) می‌برم.» ۴ - یکی از مجازات‌های محاربیکی از مجازات‌هایی که اسلام برای تنبیه محارب پیش‌بینی کرده، بنا بر استحقاقی که دارند، قطع من خلاف است. ۵ - پانویس
۶ - منبع• جمعی از نویسندگان، پژوهشکده تحقیقات اسلامی، اصطلاحات نظامی در فقه اسلامی، ص۱۰۲. |